Deze pagina is voor onszelf, zodat we makkelijk een bepaalde dag terug kunnen vinden.
Links naar alle dagen
Uitgelicht
Beantwoorden
Dag 26 – Orlando in vogelvlucht en…. naar huis.
Na een prima nacht in het Bohemien, moeten we helaas opstaan en is de onvermijdelijke dag, waarop we naar huis moeten, aangebroken. Maar eerst hebben we nog een hele dag in te vullen. Want we vliegen pas om 21.45 uur naar huis. We startten heel rustig op. Na het ontbijt stoppen we onze spullen terug in de koffer en lopen nog op ons gemak een rondje door Celebration. Bij de Starbucks halen we koffie en Lemon cake, die we al schommelend op de stoelen aan het meer opdrinken. Er zwemt een schildpad voorbij die ons nieuwsgierig bekijkt, maar Charlie en/of Charlotte laten zich deze keer niet zien. We wisten eigenlijk niet dat er twee gators in het meer rond zwemmen. Wij dachten dat er maar éen was….. In Frontstreet is tegenwoordig de Farmersmarkt en om het meer heen lopen een paar mensen hun wekelijkse (of dagelijkse) sportieve rondje. Heerlijk zo de zondagochtend te beginnen, daar kunnen we wel aan wennen. Met de zelfontspanner maken we een paar gepensioneerden foto’s. 😂😂. Zo zien ze er ten minste wel uit.
Dan breekt toch echt het moment aan deze plek te verlaten. Maar zelfs onze koffers willen niet. De wieltjes blokkeren bijna op het hoogpolige tapijt in de gangen van het “Bohemien”, alsof ze er ook geen zin in hebben. We rijden naar Lake Apopka voor de Wildlife Drive, het is al weer 2 jaar geleden dat we hier voor het laatst waren, ik heb nog goede herinneringen aan het mierennest waar ik toen in stapte…. Net als alles is Florida waren ook die mieren heel groot…. Maar we hebben nog geen alligator gezien deze vakantie en zonder alligator is onze vakantie niet compleet, dus….. Lake Apopka.
En we zien alligators, hoor….! Als ik eerst nog een soort van boos wordt omdat Harm de eerste voorbij rijdt, gaan we na verloop van tijd eisen stellen. “We maken alleen nog een foto als ze over de weg lopen” etc. De foto hier vlak boven is niet scherp maar moest toch in het blog. Deze grote jongen sprong ineens uit het water met een forse vis in zijn bek om daarna weer met een grote plons te verdwijnen. Het gebeurde voor mijn neus, maar in de euforie van het moment kon ik mijn camera niet scherp stellen. Alleen de plons erna staat er goed op… Hoezo, een gemiste kans. In het vervolg wil ik dit soort acties graag weten van te voren, dan kan ik klaar staan 😂😂.
De route leek ons veel langer dan wij ons herinnerden, maar dat kan ook aan ons liggen, het stuk na het grote meer was nu heel veel langer dan wij dachten. In ieder geval hebben we er trek van gekregen, we rijden naar Winter Garden om ergens makkelijk te eten en komen terecht bij een Panda Express. Omdat we geen zin hebben te gaan shoppen stelt Harm na de lunch voor naar Disney Springs te rijden. We rijden met Apple CarPlay aan, wel erg grappig wat het mannetje in de mobiel van Harm van verschillende straten en plaatsnamen maakt. Vooral de Buena Vista Dr. is hilarisch, hij wil ons als door naar Drenthe ipv Drive sturen sturen….Disney Springs is een goed idee totdat we er bijna zijn. Tjonge wat een drukte, maar ja zondagmiddag 15.00 uur op een bewolkte dag….. Dan ga je net als wij naar Disney Springs! In de Lime Parkeergarage vinden we met moeite nog een plekje en dan is het toch wel heel leuk hier ook nog even een rondje te lopen.
Het is erg warm, met aldoor een dreigende lucht. Precies op het moment dat we de parkeergarage uitrijden begint het te regenen, wat een goede timing. Met nog een kleine twee uur op de klok, voordat we in moeten checken rijden we naar een klein winkelgebied waar ook e.e.a. om te eten zit. We waren eerst op weg naar de Mall of Millania gegaan, maar het is zo druk op de “4” dat we dat uiteindelijk niet aandurven en rechtsomkeer maken. Zo komen we uit bij een “Millers Ale House” ergens… Het restaurant is voor 25 procent gevuld, dus prima om nog even wat te eten, denken wij. Dus niet, we krijgen te horen dat het zeker 20 min wachten is voor we aan tafel kunnen of we moeten buiten gaan zitten…
Daar hebben we geen zin in, want zoveel tijd hebben we niet. We komen uiteindelijk uit bij een Applebee’s. Helaas is dat niet zo’n succes. we krijgen na elkaar te eten… normaal komt er altijd iemand binnen 2 sec. langs om te vragen of alles oké is, hebben we ze een keer nodig, laat niemand zich zien. Maar goed de magen zijn gevuld en we zijn klaar om naar MCO te gaan.
We leveren probleemloos de auto in en checken in bij de computers van Delta. Ik zie gelijk al dat we beide een TSA Precheck krijgen. Heerlijk, kunnen we lekker snel door de security heen. Binnen 10 min zijn we ingecheckt en hebben we de bagage afgegeven. Harm dacht nog voor de ruimbagage te moeten betalen maar in tegenstelling tot KLM die de heenreis verzorgde, zaten bij deze tickets de koffers er al bij in. Beter! Het lukte thuis ook niet om dit alvast te regelen, vandaar dus. We drinken ons laatste flesje water leeg en ondertussen app ik even naar Saskia en Gene of zij nog op MCO zijn. Zij hadden een vlucht nog 2 uur voor ons. Zij zijn er nog, gaan over 20 min boarden en zitten éen gate voor de gate waar wij vanaf vertrekken. Dus als alles mee zit kunnen we elkaar nog even spreken. Dankzij de Precheck zijn wij werkelijk binnen 5 min bij hen, echt bizar snel. Heel leuk elkaar weer even te zien en te spreken.
Anderhalf uur later mogen ook wij boarden en dan is deze mooie vakantie echt voorbij. Morgen (Inmiddels gisteren) de kids ophalen en weer terug naar het gewone leven. Het reisverslag is een mooie herinnering aan de gemaakte reis, je doet zoveel dat je soms echt niet meer weet wat je een paar dagen ervoor ook al weer gedaan had, daarbij is het heel erg leuk dit met anderen te delen. We willen Iedereen die met ons is meegereisd hartelijk danken voor jullie interesse en de leuke reacties en ook de handige tips op onze verhalen en vele foto’s. Tot Blogs, Groetjes Harm en Christa
Dag 24 en 25 naar Celebration
Dag 24 is onze laatste dag in de villa in Cape Coral. Naast dat we ’s morgens even naar de Sanibel Outlets gaan doen we deze dag helemaal niets.
Dag 25 (zaterdag 03-08-19).
We worden vandaag wakker van onweer en heel harde regen. Dat is anders wakker worden dan de afgelopen dagen, daarbij moeten we vandaag ook deze villa verlaten, waardoor de dag nog meer afwijkt van onze eerdere dagen hier. De koffers zijn al zo goed als klaar, dus nadat de laatste spullen er in zitten, pakken we de auto in en gaan we in de stromende regen op pad. De weersvoorspelling gisteravond was niet best voor vandaag. We gaan zien wat deze dag ons gaat brengen. Het is grijs en grauw, met af en toe een bui tot aan Sarasota. Als we daar de University City Mall ingaan, begint ineens de zon door te breken. Wat een prachtig mooie Mall, echt de moeite waard eens te bezoeken. Wij doen snel de gewenste boodschappen voor de kids en gaan dan verder. Het is prachtig weer geworden en we besluiten daarom naar Longboat Key te rijden omdat we naar Beercan Beach willen gaan. Dit strand staat ook bekend om het vele driftwood. Wat wij erg mooi vinden. Onderweg in Sarasota zien we veel kunstwerken. Bij het beeld “Uncondtional Surrender” is het een drukte van belang.
Eenmaal aangekomen in de buurt van Beercan Beach parkeren de auto letterlijk in het water, het heeft hier afgelopen nacht zo hard geregend dat het nu midden op de dag nog steeds blank staat. We lopen langs de kust tussen de vele boomstammen door naar het strandje wat we op het oog hebben. Grappig is dat de omgeving er hier altijd weer anders uitziet. Er is sinds ons vorige bezoek hier ook orkaan over dit gebied gegaan. Diverse bomen die toen stonden liggen nu om. Plotseling zien we een groep van vier dolfijnen voorbij zwemmen. Omdat het zeewater hier zo helder is kunnen we ze een tijdje goed volgen en zelfs nog een paar foto’s maken. Na een tijdje gewandeld te hebben gaan we verder met als primair doel eerst ergens te eten. Dat is nog niet zo makkelijk, bij het tentje wat we op het oog hebben is gewoon geen parkeerruimte meer. Dat parkeren is sowieso wel een probleem overal langs de Gulf Coast. Veel opgangen naar de stranden zijn privé bezit met dus ook een privé parkeerterrein, zodat het maar heel beperkt mogelijk is toegang tot het strand te vinden. Op Long Beach lukt het niet, zo komen we uiteindelijk pas rond 14.30 uur bij Anna Maria Island uit. We eten daar heerlijk bij The Waterfront restaurant, vlakbij de pier. We zien dat er al een basis voor nieuwe pier ligt, maar hij is nog niet helemaal af en dus nog gesloten.
Na de late lunch kunnen we het niet laten eerst nog een stuk over het prachtige strand te lopen. Maar dan moeten we opschieten we hebben nog een flink stuk te rijden, voordat we bij het laatste hotel zijn. Na nog een korte stop bij de Ellenton Outlet vervolgen we onze route om uiteindelijk om 19.00 uur bij “Bohemian” hotel in Celabration aan te komen. Voor mij een verrassing , omdat Harm had gezegd dat we ergen in de buurt van het vliegveld zouden slapen. Maar dit is natuurlijk honderd maal leuker.
We zijn al zo vaak in Celebration geweest, hebben hotel al heel vaak gefotografeerd en kunnen het nu eens van binnen bekijken. Een nachtje In Celebration blijven is natuurlijk geweldig leuk!! Nadat we onze bagage naar de kamer hebben gebracht, gaat Harm nog even zwemmen. We hebben een erg leuke kamer, met dakkapel en kijken uit over het meer en op het zwembad. Op weg om een hapje te eten lopen we langs het meer om naar de ondergaande zon te kijken. Pas rond 9 uur gaan we bij ‘Celebration Town Tavern’ naar binnen om te eten. Het is heel druk overal in de restaurants, wij zijn eigenlijk nooit op dit tijdstip hier geweest en staan echt te kijken van de hoeveelheid mensen. Het toetje halen we bij Kilwin. Terug in het hotel is het ook nog een gezellige boel, er zitten mensen aan de bar, mensen buiten te eten en er is zelfs leuke live muziek. Het is echt een geweldig idee van Harm hier een hotel voor de laatste avond te boeken. Leuk aan deze locatie vinden we dat je zo vanuit je hotel het stadje in loopt.
Wordt vervolgd….
We zijn ondertussen in Celebration voor de laatste volle avond van onze vakantie Morgenavond laat (zondag) vliegen we vanaf MCO naar huis. We verblijven in het Bohemian hotel in Celebration. Dit perfecte stadje is de ideale afsluiting van een supervakantie. Voor het blog hebben we even geen tijd, we zijn te druk met genieten.
Vanaf huis zullen we zsm de laatste updates maken. Wordt vervolgd…….
Dag 23 – Kayakken
Het Kayakken vinden we zo leuk, dat we vandaag in een ander gebied weer een tocht gaan maken. We rijden naar Bunche Beach en huren daar twee kajaks voor vandaag. Bunche beach ligt tussen Ft Myers Beach en Sanibel Island en is een deel van de San Carlos Bay – Bunche Beach Preserve. Dit gebied is een combinatie van natuurlijk Mangrove bos en zand strand. Deze Locatie is tevens het begin van “The Great Calusa Blueway”, een 190 mijl lange gemarkeerde Paddling trail door de baaien en langs de eilanden van de Lee County Kust, eindiigend bij Pine Island. Toevallig is de Preserve waar we eerder deze week waren in Pine Island het eindpunt.
We krijgen een kaart mee en even een uitleg welke kanten we op kunnen gaan. De Mangrove is hier heel smal en laag, dus je moet wel wat ervaring hebben om voor deze route te kiezen, wordt ons verteld. Nadat we in onze kayaks gestapt zijn peddelen we eerst door een breder deel en al snel komen we bij de ingang van het mangrove bos wat met een oranje lint is gemarkeerd. Dat is maar goed ook, het is zo dicht dat we zelf het lint niet direct zien. Harm gaat voor op en ik volg. Het is inderdaad heel smal en laag om doorheen te gaan. Het is meer een tunnel waar wij door moeten. Soms is het zelfs zo smal dat er geen ruimte is om je peddel in het water te steken en je deze parallel aan de kano moet houden. We moeten regelmatig bukken en uitwijken voor lage takken, het lijkt wel de limbo die we moeten doen. Maar wat een mooie en uitdagende route, echt gaaf!
Foto’s maken is echter een drama. We zien wel het een en ander aan wildlife onderweg, maar zodra ik maar naar mijn camera kijk, draai ik al weg en als ik hem in handen heb, zit ik vast in de mangrove. Wel verschillende foto’s gemaakt, verschillende van Harm en ook een paar van vogels, een eekhoorn en de vele zwarte krabben die we zagen, maar de foto’s zijn niet echt geweldig. Vaak niet scherp of verkeerd qua licht. Ik zet ze erbij omdat het een indruk van de dag geeft. Na een tijdje verlaten we de mangrove, komen we in een breder stuk en uiteindelijk bij het strand. Hier gaan we een kleine pauze houden, even de de spieren ontspannen en wat eten en drinken.
Als we onze tocht vervolgen gaan we een stuk langs de kust. We zien in de verte de Sanibel Causeway. Onder ons door zien we diverse vissen en roggen langs zwemmen, mooi hoor! Harm ziet zelfs nog een manatee voorbij komen. Na een stuk over zee gegaan te zijn gaan we terug richting het beginpunt. We moeten weer door de Mangrove, maar dit deel is veel breder, dus heel makkelijk te peddelen. Moe maar voldaan leveren na drie uur peddelen we onze spullen weer in.
We eten de lunch bij een Panda Express, daar hebben we beide wel zin in. De “Orange Chicken” die we bestellen is in no-time op. Het lijkt wel of we trek hadden….
We rijden naar de vlakbij gelegen Six Miles Cypress Slough Preserve, helaas zijn ze precies deze week met herstelwerkzaamheden van de boardwalk bezig waardoor er maar een klein stukje open is. Ondanks het kleine stukje zien we toch wat wildlife. Dan gaan we terug naar Cape Coral om wat af te koelen in het zwembad. Er is flink onweer voorspel voor vanmiddag en inderdaad om 4 uur barst het los. Rond 7 uur wordt het weer wat lichter en gaan we er nog even op uit om wat te eten. We zien een prachtige regenboog en vinden ook weer een paar uiltjes op een andere locatie. In de wijk rondom ons huis zitten vier verschillende nesten. Volgens ons is het uiltje dat solo op de foto staat een jong, maar we weten het niet zeker.
Na regen komt…… 
Ondertussen maken onze kids Barcelona onveilig, ze vermaken zich zo te zien prima samen!
Dag 22 – Punta Gorda
Al jaren staan in de couponboekjes advertenties van een automuseum in Punta Gorda. Deze week eens op internet gezocht wat de recensies zijn. Deze waren overwegend positief. Dus maar eens aan vrouwlief voorgesteld of dit niet een leuke afwisseling zal zijn van alle beach- en pool activiteiten.tot mijn grote verbazing stemde ze toe.
Zo reden we heden morgen richting Musle car city in Punta Gorda. In een voormalige walmart staat de autocollectie van Rick Treworgy. Na de kassa kom je in de museumshop, een walhalla voor een autoliefhebber.
De collectie van Muscle Car City bestaat vooral uit sportieve auto’s uit de jaren 60 en 70 van het merk Chevrolet. Meer dan 200 modellen staan naast elkaar opgesteld, vooral Camaros, Corvettesen Chevelles. Allemaal in perfecte staat en rijklaar. Heel veel auto’s staan met de motorkap open een de techniek te laten zien. Om de auto’s te fotograferen is dit niet altijd even mooi. We bewonderen de enorme hoeveelheid auto’s .
Boring…… 
Mooi shirt gescoord!
Bij het verlaten van het museum vragen we de dame naar andere bezienswaardigeheden in de buurt, zij noemt een militair museum en Fishermens village. Via het historic District van Punta Gorda rijden we naar Fishernen’s Villages. Het is een aan de waterkant gelegen verzameling van boutiques en restaurants. De snoepwinkel adverteert met Key Lime Pie “on a stick”, een heerlijk puntje Key lime pie met een dikke laag chocolade er om heen.
Op het eind van de village zit Harpoon Harry’s. we besluiten op deze leuke locatie te eten, het is ondertussen lunchtijd. Hier nemen we plaats aan de waterkant, gelijk zien we in de verte dolfijnen. Er varen bootjes en boten in allerlei formaten voorbij. Een prima stek om wat tijd door te brengen, niet veel later zit het restaurant helemaal vol.
Hierna rijden we weer richting Cape Coral en duiken de pool in. Om half vijf begint het te onweren en te regenen, het dondert en bliksemt heel dichtbij. De stroom viel even uit, ’s avonds op het nieuws horen we dat vlakbij de bliksem ingeslagen was in een huis met heel wat schade tot gevolg.
Na de buien doen we even boodschappen en gaan op bezoek bij de uiltjes. We hebben er zelfs een paar zitten op een onbebouwd perceel in de straat. Al kijkt deze niet al te vrolijk van zijn stokkie richting Christa.
Dag 21 – Beach
Voor de ultieme relaxdag gaan we vandaag een dagje naar het strand. We rijden weer naar Lovers Key State Park, maar laten ons deze keer met het trammetje, wat tussen de parkeerplaats en het strand heen en weer rijdt, naar het strand brengen. Je wordt dan op het South Beach van Lovers Key afgezet, waar sanitair is en je bedjes etc kan huren. We hebben de koelbox goed gevuld, leesvoer, eten en de parasol mee. Zo kunnen we ons wel een aantal uur vermaken. Bij Huricane Charlie huren we 2 bedjes om op te liggen. Dat gaat heel mooi hier, nadat je hebt betaald krijg je een gekleurd lint en kan je uitzoeken waar je wil gaan zitten. Even later wordt je strandstoel met een golfkarretje naar de door jou uitgekozen plek gebracht. Je moet dan met je gekleurde lint zwaaien en zo ziet hij waar je bent.
Het is heerlijk rustig op het strand. we lopen een eind richting het zuiden, waar nog niemand zit. Vlak voor ons is het een drukte van belang. Een hele groep pelikanen is druk aan het vissen. Iedereen die in Florida komt weet hoe dat gaat, maar voor anderen zal ik het uitleggen. Een vissende pelikaan is een spectaculair gezicht. Als een pelikaan een vis wil vangen laat zichzelf vanuit de lucht recht naar beneden vallen, met zijn kop klapt hij dan heel hard op het water. Dat is echte een harde klap. Ze hebben in hun kop een soort ingebouwde airbag om die klap op te vangen. Ze happen dan een grote hap zeewater met daarin vis in hun bek op. De vis slikken ze door, het zeewater laten ze weer uit hun bek lopen.
We genieten van dit relax dagje. Lang geleden dat we echt een dag aan het strand door hebben gebracht, meestal wandelen we alleen langs het strand. Uiteraard doen we dat vandaag ook. We lopen helemaal naar de zuidpunt, waar de bomen het moeilijk hebben tegen het geweld van de zee. Eindelijk weer eens wat gelezen, heerlijk. Vlak voor we naar huis gaan zien we nog een dolfijn en een schildpad. We hebben alleen een foto van het minder snelle dier kunnen maken, ha ha.
Dag 20 – Sanibel
Het belooft vandaag weer een mooie dag te worden. Een goede dag on weer eens te gaan varen. We gaan daarom vroeg op weg naar Salty Sam’s Marina in Ft Myers Beach om een boot te huren. We hebben hier al naar volle tevredenheid meermaals een voor gehuurd. Om 8.30 lopen we vol goede moed het kantoortje binnen om niet veel later te horen dat er niets beschikbaar is….. Dat hebben we hier nog nooit meegemaakt. Het was nooit een probleem en er was altijd iets beschikbaar. We reserveren nooit, was ook nooit nodig omdat je toch ook zeker wil zijn dat het weer goed is en je geen Floridaos buitje halverwege over je heen krijgt. Toch wel teleurgesteld druipen we af…
Wat nu, snel schakelen naar plan B… We besluiten om naar Sanibel te rijden en daar te kijken of we Kayaks kunnen huren. Dat is gelukkig geen probleem en we maken een heel mooie tocht door het mangrove van Commodore Creek, vlakbij het J.N.”Ding” Darling nationaal wildlife refuge.. Na eerste stuk over Tarpon Bay, leidt de route ons door smalle doorgangen dieper de Mangrove in. Het is echt heel mooi Het eerste deel gaat relatief makkelijk, al kost het mij bij sommige delen wat meer moeite op koers te blijven als het heel smal is en er veel overhangende takken zijn. Die geven namelijk echt net mee 😉. Het tweede deel gaat tegen de stroom in en dat is toch een stuk zwaarder. Tegen de tijd dat we terug zijn bij het beginpunt, voelen we wel dat we wat gedaan hebben!!
Bij het inleveren van de kayaks heb ik nog even gevraagd hoe het zit met de in onze ogen weinige osprey’s in de omgeving. Ten eerste kreeg ik te horen dat dat maar weinig mensen opviel, complimenten voor onze oplettenheid 😉. Maar het komt inderdaad door de Red Tide. Door de immense vissterfte, was er bijna geen voedsel voor de osprey’s te vinden, wat de enorme afname tot gevolg heeft gehad. (en ongetwijfeld zullen andere soorten daar ook onder geleden hebben.
Hierna rijden we naar het mooie strand bij de vuurtoren en de pier van Sanibel. Altijd heerlijk om naar toe te gaan. Na een ijsje bij toch wel de leukste DQ die wij ooit bezocht hebben, rijden we enigszins vermoeid maar voldaan het eiland weer af richting Cape Coral.
Dag 19 – Pine Island
Gisteren is de tijd stil blijven staan.. 2 x een dag 17 gepubliceerd. En zo zitten we dan ineens al op dag 19. Na gisteren flink gelopen te hebben, staat dat voor vandaag wat minder op de planning. Gisteren was dus geen luie dag, maar ik was lui met het blog door geen tekst te schrijven. Zo zie je dat het één toch niet zonder het ander kan. Maar soms heb ik er gewoon even geen zin in. Vandaag zijn we (lees Harm) eindelijk eens wat later wakker. Hij slaapt zo slecht dat ik hem laat slapen. We zitten daardoor pas om 8.30 uur aan het ontbijt en besluiten niet de geplande kayaktocht te doen. Daarvoor vertrekken we liever wat vroeger.
In plaats daarvan rijden we naar Pine Island. Maar eerst stoppen we om te tanken. Voor de eerste maal met deze auto, hij is echt veeeeeel zuiniger dan de auto die we vorige week reden. Pine Island is het grootste eiland in het zuidwesten aan de Gulf Coast en ligt tussen Cape Coral, Sanibel en Captiva Island. Op Pine Island zie je hoe dit deel van Florida eruit zag voor het ontwikkeld werd.
Matlacha is de kleurrijke toegangsweg tot het eiland, vol restaurants, kunst, antiek en curiosa winkeltjes. Daarna rijd je langs duizenden palmen, in alle soorten en maten. Er zijn veel kwekerijen voor palmbomen, tropische planten en fruit. Het is ons nu duidelijk waar de grote huizen in Cape Coral hun mooie palmen vandaan halen.
We rijden het eiland over van Bokeela naar St James City. Bij St James City bezoeken we de Galt Preserve. Één van drie Preserves op die het eiland rijk is. In deze Preserves doen ze hun best de natuur van dit gebied in de natuurlijke oorspronkelijke staat te behouden. Erg leuk om dat te zien en doorheen te wandelen. Zo krijg je echt wel een idee van hoe dit deel van Florida was. Inclusief de vele daarbij horende muggen…. 😬😬 Harm wordt flink geprikt of eigenlijk aangevallen door deze prik grage beestjes. Tot nu toe was ik het enige slachtoffer. Ondanks de hier aangeschafte DEET, weten ze mij toch altijd te vinden.
We zien ook eindelijk een paar Osprey’s. Hadden we nog helemaal niet gezien en dat is best wel raar… Alle voorgaande jaren zagen we ze altijd regelmatig en op veel verschillende plekken. Gisteren bij Lover’s Key was er ook geen één! We hebben de reden niet kunnen vinden, maar vermoeden dat de langdurige giftige Red tide, die vorig jaar de Gulf teisterde ook de oorzaak is van de uitgedunde populatie van de Osprey’s. Zij leven tenslotte van vis. Naast tonnen vis die gedood zijn door de Red tide, zijn er ook heel veel dieren die vis op hun menu hebben erdoor gedood.
Het is weer een goed warme dag, na ons rondje over Pine eiland is het hoog tijd het verfrissende zwembad op te zoeken.
Eind van de middag fotograferen we op weg naar de Publix een ander nest van de Florida Burrowing Owls. Deze uiltjes zijn uniek in Cape Coral, ze wonen in een kuil in de grond, die ze als nest en voor beschutting gebruiken. Ze graven de kuil niet zelf, maar nemen het over van grond eekhoorns en andere kleine dieren die een hol graven. Ze zijn door de City of Cape Coral geadopteerd als de Official City Bird.
Dag 18 – Ft. Myers B.
Vandaag een fotoblog, de foto;’s spreken voor zich. We zijn naar Lovers Key State Park en naar Ft Myers Beach geweest. Op beide locaties heerlijk gewandeld.
De gronduiltjes zijn nog steeds in Cape Coral. Er waken er twee bij het nest. De kleintjes hebben we nog niet gezien. 
Time to Travel ✈️ 🇺🇸 - summer 2019 